Każdy z nas ma jakieś wspomnienia. Dzielimy je na dobre i złe. Wiem, banał. Dobre to te, które wyróżniły nas jako osoby z tłumu, otóż osiągnęliśmy sukces, odebraliśmy świadectwo dojrzałości, jesteśmy na wymarzonych studiach, to miłe wspomnienia o rodzicach, którzy zajmowali się Tobą w dzieciństwie, to pamięć o ukochanym, który pamięta o Twoich urodzinach i przynosi Ci kwiaty. Wszystko to pamiętamy.
Złe wspomnienia stoją po drugiej stronie barykady. Są przeżarte smutkiem i żalem do granic możliwości. To liczne zdrady ze strony ukochanego czy przyjaciół. Wszystkie niepowodzenia, które przyniósł nam los. Wszelkie nasze porażki, o których próbujemy zapomnieć. I w tym momencie przychodzi z pomocą nam mózg, który tworzy luki w naszej pamięci. "Czas goi rany" to nie tylko cytat rzucony na wiatr, to prawda podparta naukowymi dowodami. O wszystkim o czym chcemy zapomnieć, zazwyczaj zapominamy. Chyba, że pielęgnujemy te wspomnienia z największą uwagą i troską. Wcale się nie zdziwię, jeżeli część Was siedzi na fejsbooku'u i przegląda zdjęcia byłego chłopaka lub jego nowej dziewczyny. Pewnie też oglądacie znajomych, którzy spełnili swoje marzenia, prawda? Tym samym sypiąc sól na swoje rany. Niestety, nie tędy droga. Rozpamiętując kogoś, kto o nas nawet przez chwilę nie pomyślał, szkodzi tylko nam. Nikomu więcej. Jego/jej to nie interesuje, ma własne życie. Smutne, ale prawdziwe.
Jeżeli pielęgnujesz swoje złe wspomnienia, zapisz je na kartce lub wyobraź sobie, że je zapisałeś, następnie skasuj, wyrzuć, podepcz wszystko. Dosłownie. I nigdy nie wracaj do nich. Nie katuj się, nie wchodź na fejsbooka, instagrama, twittera i wszystkie inne portale społecznościowe. Daj sobie na wstrzymanie. Pewnego razu pomyślisz: "Mam piękne wspomnienia, ale nie chcę aby wracały".
Gdy doświadczasz smutnego wydarzenia, najpierw czujesz rozpacz, a potem zakładasz "różowe okulary" i myślisz: "Przecież wcale nie było tak źle.", "Chcę to powtórzyć", "Przecież możemy być nadal razem". Powiem Ci coś: nie, nie możesz tego powtórzyć, nie możecie być razem i tak, było źle.
Po co rozpamiętywać? Ciesz się życiem! Przeżyj jakąś przygodę, uszczęśliw kogoś, to, że ktoś był zły wobec Ciebie, świadczy o nim, nie o Tobie. A świat wcale nie jest taki zły, jakby mogło się zdawać. Jest nawet uroczym miejscem ze wspaniałymi ludźmi, których kiedyś jeszcze poznasz, i ani przez myśl Ci nie przejdzie, że mogło by być inaczej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz